Ο Gichin Funakoshi γεννήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 1868 στο νομαρχιακό διαμέρισμα Yamakawa Shuri της Οkinawa.

Σε ηλικία 11 ετών είχε ήδη ‘’βγάλει’’ όνομα στις πολεμικές τέχνες Ryukyu-στυλ. Αρχίζοντας την κατάρτισή του με τον master Azato Anko, δεν άργησε πολύ να γίνει ίσος με τον δάσκαλό του και να έχει τις ίδιες δυνατότητες. Μοιράστηκε με τον δάσκαλό του τη διάκριση, ο “ολοκληρωμένος” καρατέκα. Έμαθε επίσης το καράτε- jutsu (που γράφεται με τους χαρακτήρες και επεξηγείτε ως η “πολεμική τέχνη κινεζικών χεριών”) από τον master Itosu Anko. Και οι δύο δάσκαλοί του εντυπωσιάστηκαν από την αριστοκρατία του χαρακτήρα του.

Tο 1922 όταν ήταν 54 ετών, εισήγαγε το καράτε στο πρώτο τότε, Υπουργείο Παιδείας της Ιαπωνίας (σήμερα, Υπουργείο Παιδείας, επιστήμης, αθλητισμού, και πολιτισμού),  υποστηριζόμενος από σχετική έκθεση της γραμματείας φυσικής αγωγής. Αυτή η εισαγωγή, που ήταν η πρώτη δημόσια επίδειξη του καράτε στην Ιαπωνία, είχε μια καταπληκτική επιτυχία. Και ο μέχρι πρότινος άγνωστος ‘’πολεμικός καλλιτέχνης’’ Gichin Funakoshi, εκτόξευσε την φήμη του στιγμιαία σε ολόκληρο τον Ιαπωνικό κόσμο των πολεμικών τεχνών.

Αμέσως ο ιδρυτής του σύγχρονου τζούντο Kano Jigoro, προσκάλεσε τον Funakoshi και τον μαθητή του Gima Shinkin στο Dojo του τζούντο Kodokan, για να δώσει μια επίδειξη των katas.  Το ιδιαίτερα ξακουστό αυτό γεγονός γέμισε το Dojo Kodokan. Αμέσως ο Funakoshi βρέθηκε να  πιέζεται απ’ όλες τις πλευρές για να μείνει στο Τόκιο.  Συγκινημένος από την ευκαιρία που του δινόταν να προωθήσει περαιτέρω την πολεμική τέχνη, αφού  είχε κάνει και τόσο μεγάλο κόπο να την εισάγει στην Ιαπωνία, ο  Funakoshi άρχισε στη συνέχεια να διδάσκει στο Meiseijuku του Τόκιο, έναν κοιτώνα για τους σπουδαστές της Okinawa.  
Δεδομένου ότι η δημοτικότητα του καράτε άρχισε να εξαπλώνεται, ο Funakoshi δημιούργησε, τον πρώτο πάντα, βαθμό πιστοποίησης Dan  “Dan Ranking Certification”  τον Απρίλιο του 1924. Στην συνέχεια άλλαξε τους χαρακτήρες για το karate, από το kara + te (“κινέζικο” + “χέρι”) στο kara + te (“άδειο” + “χέρι”).  
Κατόπιν, προκειμένου να διαδοθεί η “τοπική” πολεμική τέχνη της Okinawa και στην υπόλοιπη Ιαπωνία, ο Funakoshi σύνθεσε ένα πλήρες σύστημα των τεχνικών και της θεωρίας και άλλαξε τα κινέζικα και οκιναουα-νέζικα ονόματα των katas, στα τυποποιημένα ιαπωνικά. 
Το 1929, μετά από πολλές σκέψεις, άλλαξε το όνομα του καράτε- jutsu =(“πολεμική τέχνη κινέζικων-χεριών”), στο καράτε-do =(“ο δρόμος του καράτε,” ή “ο δρόμος του άδειου χεριού”).  Έπειτα καθόρισε τα 20 εντάλματα του καράτε και καθιέρωσε μια μεγάλη φιλοσοφία.

Επιτέλους, ‘’ο δρόμος του καράτε’’ είχε μπει στον δικό του και κέρδιζε σε δημοτικότητα σε ολόκληρη την Ιαπωνία.  Ο αριθμός των ανθρώπων που επιθυμούσαν να αρχίσουν εκπαίδευση αυξανόταν καθημερινά. Ήταν τόσο μεγάλος ο αριθμός που ήταν δύσκολο βρεθεί μια θέση για όλους στο χώρο που γινόταν η προπόνηση. Έτσι το 1939 ο master Funakoshi καθιέρωσε το Dojo “Shotokan”, το οποίο έχτισε με δικά του έξοδα. (“Shoto” ήταν το λογοτεχνικό όνομα που χρησιμοποιούσε  κάνοντας την καλλιγραφία και το γράψιμο της ποίησης.  “Shoto” σημαίνει τα “κύματα των πεύκων,” και αναφέρεται στον ήχο του αέρα που φυσά μέσω των πεύκων, ο οποίος μοιάζει με τον ήχο των ωκεάνιων κυμάτων.) Στο μεταξύ, ο master Funakoshi δίδασκε από καιρό καράτε στα ανώτερα σχολεία και τους πανεπιστημιακούς φοιτητές. Κατά συνέπεια, όλοι οι σύλλογοι και οι λέσχες καράτε είχαν ξεπηδήσει από τα ιδρύματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε όλη την Ιαπωνία και που αυτό είναι ένας άλλος λόγος για τον οποίο το καράτε είχε γίνει τόσο σεβαστό, όπως είναι και σήμερα.

Στις αεροπορικές επιδρομές του β’ παγκόσμιου πολέμου, το Dojo Shotokan καταστράφηκε και η αύξηση του καράτε σε μαθητές διακόπηκε. Αλλά μετά από τον πόλεμο, οι οπαδοί του καράτε του Funakoshi ανασυγκροτήθηκαν  και το 1949 διαμόρφωσαν την Ιαπωνική ομοσπονδία καράτε J.K.A, (Japan Karate Association), με τον Funakoshi Gichin ως ανώτατο master.  
Σε ηλικία 89 ετών, ο master Funakoshi πέρασε στην αιωνιότητα. Μεγάλη κοσμοσυρροή για την κηδεία του στο Ryogoku Kokugikan (εθνική αίθουσα Ryogoku Sumo), που παρακολουθήθηκε από περισσότερους από 20.000 ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων πολλών διάσημων ονομάτων που ήρθαν να υποβάλουν τα σέβη τους. 
Ένα αναμνηστικό μνημείο του master Funakoshi καθιερώθηκε στο ναό Enkakuji στην Kamakura.

Κληρονομιά

Ο Funakoshi δημοσίευσε αρκετά βιβλία για το karate συμπεριλαμβανομένης της αυτοβιογραφίας του, Karate-Do: My Way of Life. Η κληρονομιά του όμως βρίσκεται σε ένα έγγραφο που περιλαμβάνει την φιλοσοφία του για το karate, το  Νiju kun (είκοσι θεμελιώδεις αρχές). Αυτοί οι κανόνες αποτελούν τη βάση προπόνησης για όλους τους ασκούμενους στο shotokan και έχουν εκδοθεί στο έργο με τίτλο “The Twenty Guiding Principles of Karate”. Σε αυτό το βιβλίο ο Funakoshi εξηγεί τους είκοσι κανόνες τους οποίους οι μαθητές του karate ενθαρρύνονται να ακολουθούν στην προσπάθεια τους “να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι”. Το αρχικό κείμενο του Funakoshi για το karate-do kyohan (“The Master Text”) , παραμένει η πιο λεπτομερής δημοσίευσή του και περιλαμβάνει ενότητες για την ιστορία, τη βάση, τα kata και το kumite. Η διάσημη τίγρης του Shotokan κοσμεί το σκληρόδετο εξώφυλλο του.